Νυχτερινή ενούρηση: Όταν το παιδί “βρέχει” το κρεβάτι του


Κάθε απώλεια ούρων στη διάρκεια του ύπνου ονομάζεται νυχτερινή ενούρηση. Το παιδί ή ο ασθενής χάνει τα ούρα στον ύπνο του και το καταλαβαίνει μόνο όταν ξυπνήσει. Η ημερήσια ενούρηση είναι η ακράτεια ούρων κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Η βραδινή ενούρηση παρουσιάζεται συχνά στα παιδιά. Περίπου 15% των παιδιών “βρέχουν” το κρεβάτι τους μετά από την ηλικία των 3 ετών. Μέχρι την ηλικία των τεσσάρων, τα περισσότερα παιδιά μπορούν να ελέγξουν την κύστη τους, κατά την διάρκεια της ημέρας αλλά μπορεί να χρειαστεί περισσότερος χρόνος προκειμένου να ελέγξουν την κύστη τους κατά την διάρκεια του ύπνου.
Η ενούρηση είναι ιδιαίτερα ενοχλητική για παιδιά και γονείς, ενώ συχνά αποτελεί πρόβλημα και για το γιατρό. Οι ειδικοί έχουν μελετήσει επισταμένως το σύμπτωμα της ενούρησης και έχουν καταλήξει σε διάφορες κατηγορίες. Έτσι διακρίνουν την ενούρηση σε οργανική και σε λειτουργική, σε πρωτοπαθή και δευτεροπαθή, και τέλος σε νυχτερινή και ημερήσια.
Αναφορά στην ενούρηση γίνεται όταν ένα παιδί μεγαλύτερο από 4 ετών δεν έχει καθόλου ή έχει ανεπαρκή έλεγχο στην ούρηση του, ασχέτως αν είναι μέρα ή νύχτα. Περίπου το 30% των παιδιών πάνω από 4 ετών κατουράνε στον ύπνο τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι άρρωστα -τα αγόρια ουρούν συχνότερα από τα κορίτσια σε διπλάσιο ποσοστό.

Αιτίες

Στην παιδική ηλικία, υπάρχουν τρεις πιθανοί λόγοι: α) το παιδί κοιμάται βαριά και δεν μπορεί να ξυπνήσει, για να κατουρήσει, β) το βράδυ παράγονται περισσότερα από το φυσιολογικό ούρα και γ) η κύστη του παιδιού κάνει υπερβολικές συσπάσεις από μόνη της.
Η παροδική ενούρηση τη νύχτα παρουσιάζεται και χωρίς οργανική αφορμή ή ψυχική αιτία ακόμη και σε ηλικίες 5 και 6 ετών. Σύμφωνα με τελευταίες έρευνες, ίσως ένα 10% των αγοριών σε ηλικία 10 ετών έχει περιστασιακά ή συχνά προβλήματα νυχτερινής ενούρησης.
Αιτία για είναι συνήθως μια γενική καθυστέρηση στην ωρίμανση τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις μιλάμε για πρωτοπαθή ενούρηση: Το παιδί δεν ήταν ποτέ στεγνό. Σημαντικό είναι να μάθει να ελέγχει τα ούρα του πρώτα κατά τη διάρκεια της μέρας και μετά, και τις νύχτες.
Στη δευτεροπαθή ενούρηση ένα παιδί αρχίζει να πάλι να βρέχεται ενώ ήταν ήδη τουλάχιστον για 6 μήνες απόλυτα στεγνό. Μια τέτοια «υποτροπή» συνήθως υποδηλώνει μια ψυχική αντίδραση σε ενοχλητικές αλλαγές στο περιβάλλον του παιδιού, όπως για παράδειγμα η γέννηση ενός άλλου παιδιού στην οικογένεια, προβλήματα στο νηπιαγωγείο ή δυσκολίες προσαρμογής στο σχολείο.
Η δευτεροπαθής ενούρηση φαίνεται συχνά να είναι και μια ψυχοσωματική αντίδραση στα προβλήματα ανάμεσα σε γονείς («παιδί χωρισμένων γονιών») ή σε μια ψυχοκοινωνική συγκρουσιακή κατάσταση όπως η ανεργία ενός ή και των δύο γονιών.
Οργανική αιτία ενούρησης διαπιστώνεται μόνο στο 10% των περιπτώσεων. Ωστόσο, και αυτή η πιθανότητα θα πρέπει να εξεταστεί, καθώς ενδεχόμενη αιτία της ενούρησης μπορεί να αποτελεί ο σακχαρώδης διαβήτης -κάτι που μπορεί να εξακριβωθεί με μια εξέταση ούρων για σάκχαρο.
Μια εξέταση ούρων για ερυθρά και λευκά αιμοσφαίρια και για βακτήρια ξεκαθαρίζει επίσης και το ενδεχόμενο κάποιας ουρολοίμωξης. Επιπλέον, πρέπει να εξεταστούν οι ουροφόρες οδοί (νεφροί, ουρητήρες, ουροδόχος κύστη με σφιγκτήρα και ουρήθρα) για πιθανές δυσπλασίες ή διαταραχές στη διαδικασία απέκκρισης των ούρων. Για το σκοπό αυτόν, ο γιατρός θα πραγματοποιήσει υπερηχογράφημα και ακτινοσκόπηση.
Μόνο εφόσον διαπιστωθεί έπειτα από αυτές τις εξετάσεις ότι δεν υφίσταται κάποιο οργανικό έρεισμα για ενούρηση, θα έπρεπε το παιδί να αρχίσει μια ψυχοθεραπευτική προσέγγιση του προβλήματος με ταυτόχρονη εξάσκηση της κύστης. Μια ψυχοθεραπεία διαρκεί βέβαια περισσότερο, σε αντάλλαγμα όμως προσφέρει καλές προοπτικές επιτυχίας εφόσον πραγματοποιηθεί με συνέπεια, και σε συνεργασία με τους γονείς.

Αντιμετώπιση

Η περιοδική νυχτερινή αλλά και η πρωινή ενούρηση μέχρι την ηλικία των πέντε ετών δεν πρέπει να σας προβληματίζει ιδιαίτερα. Είναι μια κατάσταση που σας ενοχλεί, σας στενοχωρεί ή και σας εκνευρίζει, αλλά το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να περιμένετε να παρέλθει. Τις περισσότερες φορές, τα παιδιά ξεπερνούν μόνα τους την ενούρηση, χωρίς να παρουσιαστεί ανάγκη για θεραπεία. Ωστόσο το 5% των δεκάχρονων και το 2% των δεκαεξάχρονων εξακολουθούν να εμφανίζουν ενούρηση.
Είναι σημαντικό να ξέρετε ότι η ενούρηση γίνεται ακούσια και ασυνείδητα. Οι γονείς δεν πρέπει να δείχνουν το θυμό τους όταν αλλάζουν συνεχώς τα σεντόνια. Το παιδί πρέπει να καταλάβει ότι δεν είναι δικό του σφάλμα. Η κατάσταση θα βελτιωθεί με τον καιρό. Συνήθως η ενούρηση προκαλεί αμηχανία στο παιδί, κι έτσι μπορεί να αρνείται να κοιμηθεί σε ένα φιλικό σπίτι ή σε μια κατασκήνωση. Υπάρχουν μερικοί κανόνες που θα βοηθήσουν την κατάσταση.
  • Το παιδί δεν πρέπει να πίνει ποτά που περιέχουν καφεΐνη, ειδικά προτού πέσει για ύπνο.
  • Πρέπει να μάθει να κατουράει πριν κοιμηθεί.
  • Τυλίξτε το στρώμα με ένα πλαστικό κάλυμμα.
  • Προσπαθήστε να ξυπνάτε το παιδί για ένα διάστημα 3-4 εβδομάδων περίπου μια ώρα αφότου κοιμήθηκε για να κατουρήσει.
  • Δώστε του κίνητρα επιβράβευσης για κάθε στεγνή νύχτα ώστε να ενισχύσετε τη θέληση του παιδιού να μην βρέξει τα ρούχα ή το κρεβάτι του.
Υπάρχουν ξυπνητήρια ενούρησης τα οποία συνιστώνται ειδικά για τα μεγαλύτερα παιδιά που θέλουν να απαλλαγούν από αυτό το πρόβλημα. Συνήθως αποτελούνται από μια συσκευή που ανιχνεύει την υγρασία. Η συσκευή προσαρμόζεται στην πιτζάμα του παιδιού, κοντά στη βουβωνική χώρα και στο αυτί του παιδιού τοποθετείται ένας βομβητής. Οι πρώτες σταγόνες ενεργοποιούν το ξυπνητήρι, το παιδί ξυπνάει και διακόπτει την ούρηση. Αν το παιδί είναι πρόθυμο να χρησιμοποιήσει το ξυπνητήρι για 1-2 μήνες, οι πιθανότητες επιτυχίας είναι 70-90%. Περίπου 20% των παιδιών εμφανίζουν ξανά νυχτερινή ενούρηση, όταν σταματούν να χρησιμοποιούν το ξυπνητήρι.
Να σημειωθεί τέλος ότι υπάρχουν φάρμακα που οι γιατροί συνταγογραφούν για τη μείωση των νυχτερινών ενουρήσεων, ωστόσο τα φάρμακα αυτά συνήθως χορηγούνται σε παιδιά μεγαλύτερα των επτά ετών που έχουν ήδη δοκιμάσει άλλους τρόπους για να σταματήσει η ενούρηση.
healthyliving.gr

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις